جیرجیرک ها
جیرجیرک آفریقایی
جيرجيرک ها بستگان ملخ ها هستند. آنها می توانند به کمک پاهای عقبی بزرگ شان به اندازهٔ چند برابر طول بدن خود بپرند. جيرجيرک ها معمولاً شب ها فعال اند. برخی از آنها مجراهایی گود می کنند و تا زمانیکه هوا روشن است در آن استراحت می کنند. بیش تر گونه های جيرجيرک برگ می خورند. ولی برخی از جيرجيرک های درختچه ای از حشره های ديگر تغذیه می کنند.
جيرجيرک ها مثل ملخ ها، آواز می خوانند. آنها برای تولید صدا دندانه های شانه مثل یک بال خود را روی ناحیهٔ ضخیم بال ديگر می کشند. جلو بدن آنها به صورت تشدیدگر عمل می کند و صدا بلندتر می شود. برخی از جيرجيرک های گرمسیری به قدری بلند آواز می خوانند که می توان صدای آنها را از فاصلهٔ 1/5 کیلومتری شنید. گوش جيرجيرک ها روی زانوهای جلویی آنها قرار دارد.
سیرسیرک ها (Gryllus domesticus) جيرجيرک ها (سیرسیرک ها) اکثرا در اصطبل ها و منزل های روستایی که دارای باغچه های سبزی کاری و گلکاری هستند، انبارها و مکان های مرطوب دیده می شود و از نظر بهداشتی زیانبار هستند. حشرات نر، با ایجاد اصطکاک بین بال های جلویی در شب تولید صدا می کنند. این حشرات همه چیز خوارند و قطعات دهانی جونده دارند.
جيرجيرک ها، با تاریک شدن هوا، بر روی بوته های (قیچ) که در بیابان های این مناطق زیاد هستند می چسبند و روی برگ های بوته تخم ریزی می کنند؛ بارش باران باعث ریختن این تخم ها به زمین و فرورفتن آنها در خاک می شود و بعد از آن مجدداً از دل خاک رشد می کنند و به بوته ها می چسبند و همه ساله که بارش بیشتر باشد تعداد جيرجيرک ها هم افزایش می یابد.
از آنجایی که این حشرات فقط در قسمت های خاصی از بیابان وجود دارند پیدا کردن آن ها بسیار سخت است ولی به گفته بومیان به دلیل فواید دارویی فراوانی که دارند، مردم محلی و عشایری که به بیابان ها مسلط هستند در خردادماه ماه به کسب و کار شکار و فروش جيرجيرک مشغول می شوند؛ به گفته مردم این حشرات با ارزش با طبیعت گرمی که دارند درمان خیلی از دردها از جمله نفخ و گرفتگی و درد دست و پا و کمر هستند.
مشخصات ظاهری سیرسیرک:
این حشرات حدود ۲۱-۱۶ میلیمتر طول دارند و اغلب در دو نوع صحرایی و خانگی به رنگ زرد کمرنگ مایل به قهوه‌ای یا خاکی و سیاهرنگ هستند. بال های حشره سطح شکم را پوشش داده و سه باند عرضی در بالای سر و بین چشم‌ها وجود دارد. تمام حشرات بالغ دارای بال‌های عقبی بلند و پهن هستند ولی گاهی اوقات ممکن است آنها را بعدا از دست بدهند.
شاخک ها مویی و بلند و سینه اول تقریباً چهار ضلعی می باشد. دارای قطعات دهانی جونده هستند. از حشراتی هستند که ترجیح می دهند به جای پریدن، به کمک پاهای دراز عقبی خود بجهند. سیرسیرک ها گوش های حساسی دارند و به جای این که به سرشان قرار داشته باشد بر روی ساق پایشان قرار گرفته است
چرخه زندگی:
جیرجیرک در مدت ۳- ۲ ماه در دمای ۹۰- ۸۰ درجه فارنهایت چرخه زندگی خود را کامل می کند . حشره ماده ۴۰ تا ۱۷۰ عدد تخم می گذارد. دوره تفریخ تخم ۸ تا ۱۲ هفته و دوره پورگی ۳۰ تا ۳۲ هفته طول می کشد و در طول این دوران ۹ تا ۱۱ مرتبه جلد عوض می کنند. سیرسیرک هیچ گونه مرحله زمستان گذرانی ندارد ولی برای زنده ماندن در آب هوای سرد ایالات شمالی و کانادا به داخل ساختمان ها یا نخستین جای تاریک و گرم پناه می برند.
سیرسیرک خانگی گرما را دوست دارد و اکثراً در نزدیکی بخاری های دیواری در بین شکاف سنگ ها و کف اتاق ها و بطور خلاصه جاهای گرم به سر می برد. تخم های آنها در هر بستر مرطوبی به عنوان مثال شن یا ماسه یا خزه تفریخ می شوند. حشرات تازه متولد به طور کامل شبیه بالغین هستند با این اختلاف که از نظر سایز کوچک ترند و بال هم ندارند. این حشرات در سال چندین نسل دارند.
میزبان های جیرجیرک:
این حشره اکثر در سبزی کاری ها و گلکاری های منازل دیده می شود ولی از پشم، پنبه، لباس، کاغذ، میوه و گوشت و چه بسا از حشرات مرده هم تغذیه می کند. لارو آن ها هم در کشتزارها ایجاد ضرر می کند