عنکبوت های گرگی
بروز استفراغ، درد در محل گزیدگی، لرز، اختلالات تنفسی و کلیوی، تعریق، خستگی مفرط، درد شکمی، فلج شدن یا بی‌حسی عمومی از علائم دیگر گزیدگی این عنکبوت هستند.
در صورت برخورد با این عنکبوت و گزیدگی توسط آن، اولین کار برای نجات فرد مسموم این است که محل گزش را با استفاده از یک ماده ضدعفونی‌کننده شستشو بدهیم تا عفونت گسترش پیدا نکند. شخصی که توسط این عنکبوت گزیده می‌شود ممکن است فوراً متوجه نشود و در این گزیدگی‌ها درد به مرور زمان احساس می‌شود و محل گزش بعد از ۴۰–۳۰ دقیقه مشخص شده و ورم خواهد کرد و درد شدیدی خواهد داشت. پس محل زخم را با آب و صابون بشویید و برای جلوگیری از انتشار زهر عنکبوت یک بسته یخ روی زخم بگذارید. اما قبل از این که مسمومیت بیمار شدت پیدا کند باید بیمار را به اولین مرکز درمانی برسانید. خوشبختانه پادزهر این عنکبوت در ایران تولید می‌شود و بیشتر مراکز درمانی در مناطق پرخطر به این پادزهر دسترسی دارند. بیوه‌های سیاه ماده و نر بالغ، به تنهایی زندگی می‌کنند و تنها برای تولید مثل همدیگر را ملاقات می‌کنند. بیوه‌های سیاه ماده تقریباً ۲۰۰ تخم می‌گذارند. تخم‌ها برای ۲۰ روز در یک کیسهٔ کاغذی گرد و کوچک که آویزان به تار مادر است می‌مانند و بعد از این که از تخم بیرون آمدند بچه عنکبوت‌ها بیش از یک ماه در یک پیله می‌مانند.
جفتگیری در این نوع با جفتگیری در دیگر گونه‌های بیوه سیاه مشابه است، عنکبوت نر دور خودش می‌چرخد و اسپرم‌ها را در اسپرم وب’sperm web’ قرار می‌دهد، عضو تناسلی جنس نر پر از اسپرم می‌شود، و بعد او لانه را برای یافتن عنکبوت ماده ترک می‌کند.